Kenwa Mabuni (1887-1952) urodził się w szanowanym klanie szlacheckim Onigusuki. Aby wzmocnić zdrowie, już w wieku 13 lat ćwiczył budo. Praktykę rozpoczął w Shuri u będącego wówczas u szczytu sławy Anko Itosu i przez 5 lat poznawa dojrzałą form stylu shorin-ryu. Ponoć był ulubionym uczniem Meijina. Z racji siły i skuteczności w kumite - zyskał przydomek Bushi (jap. wojownik). Następnie, od ok. 1908 r. w Naha uczył się stylu shorei-ryu od drugiego wielkiego mistrza - Kanryo Higashionna (naha-te) oraz władania długim kijem (bo-jutsu) i trójzębem (sai) od mistrzów S. Aragaki, S.Tawada i Y. Soeishi. Zainteresowany chińskim rodowodem karate (silne wpływy na shorei-ryu) pozna także styl białego żurawia dzięki lekcjom kupca herbacianego Woo Yin Gue (Gogenki).
W 1922 r. Mabuni ukształtował własny styl, którego założeniem było czerpanie najlepszych wzorów z shorin-ryu i shorei-ryu, unikanie ograniczeń , dążenie do syntezy. W tym czasie współpracował z wieloma znanymi mistrzami. Uczył w dojo Kosei Kukuby (Seishinkai),gdzie w rwnolegle nauczał legendarny Choki "Saru" Motobu. Ponadto przyjażnił się z Miyagim (gojuryu), Kunishim (shindo-jinen-ryu) oraz Shiromą (shorin-ryu). Jako policjant Mabuni często odbywał podróże służbowe na główne wyspy japońskie. W 1929 r. postanowił na stałe przeprowadzić się do Osaki (wielki port na wyspie Honsiu), gdzie na kilku uczelniach i w policji zaczął nauczać stylu, który początkowo nazwał hanko-ryu (styl p ółtwardy). Nazwę tę zmienił w 1930 r. na SHITO-RYU, co stanowi o uhonorowanie mistrzów Itosu i Higashionna. Pierwszy znak nazwiska Itosu (Ito) można przeczytać także - SHI, a pierwszy znak nazwiska Higashionna - (Higashi) może brzmieć TO. RYU to oczywiście - styl, szkoła. Pod tą nazwą styl Mabuniego został zarejestrowany w Butoku-kai ( ówczesnej Federacji Sztuk Walki).
Mabuni starał się połączyć najlepsze elementy poznanych stylów, czyli shorin-ryu, shorei-ryu i biały żuraw. Akceptował zarówno wysokie, krótkie pozycje (moto, sanchin), jak i niskie (zenkutsu, shiko). Siły technik poszukiwał zarówno w rozwoju mięśni oraz makiwara, jak i w ćwiczeniach oddechowych. Uczył zarówno ruchów twardych i szybkich, jak i łagodnych, miękkich. W efekcie powstał styl bardzo uniwersalny, dający możliwość indywidualnego rozwoju adeptowi karate, w zależności od jego predyspozycji fizycznych i psychicznych. Niektórzy dostrzegają w shito-ryu połączenie niszczącej skuteczności ze swego rodzaju artyzmem, pięknem. Mówi się , że styl ten jest szybki, silny i artystyczny. Studiując shito-ryu, atwiej zrozumie poj cie "sztuka walki". Sztuka w tym przypadku to nie tylko umiej tno , lecz droga doskonalenia (jap.do) i poszukiwanie najwy szej idei wszystkich kultur - piękna, dobra i prawdy. Istotę stylu wyraża się tak e w tzw. pi ciu zasadach obrony (uke-no go genri): kusshin (ust p i przeci gnij, zwrotno ), ryu-sui (p yn ca woda, bloki op ywaj ce i zagarniaj ce), rakka (zwi d y kwiat, opadaj ce p atki, twardo bloku), tenshin (obr t cia a, zej cie z linii ataku), hangeki (zawsze kontratak po bloku). Shito-ryu odr nia si tak e od innych styl w studiowaniem kobudo i iaido. Mianem kobudo okre la si sztuk walki tradycyjn broni mieszka c w Okinawy. W niekt rych okresach Japo czycy zakazywali posiadania jakiejkolwiek broni. Zreszt miecz zawsze by drogi i rzuca si w oczy. W tej sytuacji broni sta y si narz dzia rolnicze: cep (nunchaku), tr jz bny kolec (sai), kama (sierp), d ugi kij (bo), a tak e pa ka (hanbo) i specjalna pa ka z bocznym uchwytem (tonfa). Iaido natomiast to sztuka dobywania miecza. Wymaga wielkiej koncentracji i precyzji ruchu. Jest niew tpliwie przejawem wp ywu japo skiej kultury na shito-ryu, styl kt ry przecie rozwija si przede wszystkim na g wnej wyspie japo skiej - Honsiu. Uniwersalizm shito-ryu podkre laj formy tego stylu. Jest ich ponad 50, a niekt re organizacje doliczaj si nawet 60. Pochodz z kilku r de . Do 18 form shorin-ryu, 16 form shorei-ryu i kilku bia ego urawia oraz tomari-te nale y doda tak e zupe nie nowe, u o one przez samego Mabuniego.
Dzi shi-to-ryu to to jeden z g wnych styl w japo skiego karate-do - pi kny, skuteczny, uniwersalny.

Jeden z najbardziej znanych na świecie ekspertów karate i kobudo - Mistrz Fumio Demura (9 dan shito-ryu karate-do) urodził się 15 września 1938 r. w Jokohamie. Zmarł 24 kwietnia 2023 r. w Santa Ana (Kalifornia). W wieku dziesięciu lat rozpoczął praktykę sztuk walki. Na początku poznawał sztukę miecza w dojo legendarnego Taizaburo Nakamura – najwybitniejszego mistrza szkoły Toyama-ryu Battodo. Jednak pracujący tam instruktor Asano był także mistrzem karate i Fumio Demura uczęszczał też na treningi tej sztuki walki. O drugiej swojej pasji przez prawie dwa lata nie mówił rodzicom, którzy namawiali go raczej na treningi judo.
Mistrz Asano polecił swego najpilniejszego ucznia mistrzowi Ryusho Sakagami'emu, który w jednej z dzielnic Jokohamy (Tsurumi) otworzył dojo stylu shito-ryu. Mistrz Sakagami – uczeń największych budo-ka z Okinawy, jak: Kenwa Mabuni, Hanashiro Chomo i Choshin Chibana - był także ekspertem miecza (Eishin-ryu) oraz kobudo – okinawskiej sztuki walki różnymi przedmiotami (bo, tonfa, sai, kama, eku, nunchaku). Fumio Demura poświęcił się studiowaniu stylu shito-ryu oraz kobudo. Miał przy tym wielkie szczęście, praktykując u (oprócz Sakagamiego) uznanych ekspertów, jak: wiekowy mistrz z Okinawy Kenshin Taira, Hiroyasu Konishi, Teruo Hayashi, Choshin Chibana. Mimo czasochłonnych treningów ukończył wydział ekonomii na uniwersytecie Nihon, a także odniósł wiele sukcesów sportowych.
Od 1959 roku próbowano w Japonii uporządkować przepisy sportowe i zintegrować ruch karate w celu wprowadzenia tej sztuki do rodziny dyscyplin olimpijskich. W roku 1961 Fumio Demura zdobył tytuł mistrza Japonii w kumite wszystkich stylów. W latach 1961-1964 zaliczany był do dziesiątki najlepszych japońskich karateka, wygrywał mistrzostwa shito-ryu oraz liczne turnieje.
W 1965 r. amerykański popularyzator karate - Dan Ivan zaprosił Fumio Demurę do Stanów Zjednoczonych i pomógł mu utworzyć organizację Japan Karate-do Federation. Wielkie zainteresowanie Amerykanów sztukami walki spowodowało, ze sensei Demura pozostał w USA. Prowadził własne dojo w Santa Ana (Kalifornia) i szkolił oddziały swej organizacji na całym świecie. Można powiedzieć, że był prekursorem profesjonalnych, wyreżyserowanych pokazów sztuk walki. Przed laty jego 2-godzinne występy były wielką atrakcją Japońskiej Wioski i Buena Park, a także hotelu Hilton w Las Vegas.
Od początku swego pobytu w USA sensei Demura obok karate popularyzował także sztukę kobudo (okinawska sztuka walki przedmiotami, które nie zostały wytworzone jako broń, lecz raczej jako narzędzia – np. kij, korba, wiosło, sierp). Organizował także seminaria sztuki miecza.
Od 1973 r. mistrz Demura zagrał w kilkunastu różnych filmach. Specjalnie z myślą o nim napisano scenariusz kultowego Karate Kid . Sensei zrezygnował jednak z tej wielkiej roli, twierdząc, że jest zbyt słabym aktorem (Niebywały przykład skromności). Poprzestał więc na dublowaniu Pata Mority w scenach walk i opracowaniu ich. Morita dzięki roli mistrza Miyagi w czterech częściach Karate kid zdobył międzynarodową sławę. Razem wystąpili jeszcze w serialu telewizyjnym O'Hara. Od roli w Karate kid IV rozpoczęła swą karierę laureatka Oscarów - Hillary Swank. Obecnie (2012) w Japonii i USA powstaje pełnometrażowy film dokumentalny pt. Fumio Demura – prawdziwy mistrz Miyagi, opowiadający o tym, jak postać Senseia zainspirowała twórców Karate kid.
Z pomocy mistrza Demury korzystali niemal wszyscy wielcy ekranowi wojownicy, jak Bruce Lee, Chuck Norris, Steven Seagal, Sho Kosugi czy Richard Norton. Był konsultantem do spraw walk podczas kręcenia Mortal Kombat. Wystąpił m.in. we Wschodzącym słońcu (z Seanem Connery'm i Wesleyem Snipesem), a ostatnio w Ninja (ze Scottem Adkinsem i Tsuyoshi Iharą).
Sensei odpowiadał na liczne zaproszenia z różnych stanów i z innych krajów. W wyniku tych wielu podróży do organizacji Fumio Demury przystąpiły liczne kluby ze wszystkich kontynentów - w sumie 25 krajów, setki klubów, tysiące ćwiczących. Mistrz był także zapraszany przez liczne organizacje na seminaria, pokazy i zawody.
Popularyzacji shito-ryu i kobudo służyły też liczne publikacje - na łamach czasopism i książkowe, także liczne kasety video i płyty DVD. Wielu adeptów karate i kobudo (także w Polsce) zna doskonale książki: Karate Shito-ryu, Nunchaku – broń karate w samoobronie, Tonfa, Bo. Znany aktor i producent filmowy Chuck Norris nazwał mistrza Demurę "najważniejszą postacią, jaka kiedykolwiek pojawiła się w amerykańskim świecie sztuk walki".
Przez 35-lat sensei Demura traktował swoją organizację jako autonomiczną centralę należącą do Zen Nihon Karate-do Itosu-kai (organizacji stworzonej przez Ryusho Sakagamiego). Miał na to zgodę swego nauczyciela, z którym był bardzo silnie związany. Także po jego śmierci w 1993 r. Sensei starał się kontynuować wcześniejszą drogę, zgodnie z obietnicą złożoną Sakagamiemu, aby Itosu-kai była organizacją przyjazną dla ludzi chcących praktykować karate i wolną od konfliktów. Starał się utrzymywać przyjazne stosunki z przedstawicielami różnych stylów i organizacji. Znał obu braci Mabuni (Keneia i Kenzo) oraz wielu instruktorów działających w Ameryce (m.in. Shigeru Oyama, Tsutomu Oshima, Hidetaka Nishiyama). Sensei Demura przyjaźnił się też z Akirą Sato (Seiko-kai), Takayuki Kubotą (Gosoku-ryu) i innymi zasłużonymi mistrzami. Od końca roku 2001 mistrz Demura stał na czele całkowicie autonomicznej organizacji Shito-Ryu Karate-Do Genbu-Kai reprezentowanej w przeszło 25 krajach, w tym także w Polsce.
Jeden z najstarszych i najbardziej szanowanych działaczy karate-do shito-ryu - mistrz Shigeru Sawabe - b. uczeń Kenwy Mabuni'ego i R. Sakagami'ego, przeprowadził promocję mistrza Demury na stopień 9 dan w karate-do shito-ryu. Sam Sensei nigdy nie zabiegał o stopnie dan i zawsze twierdził, że nie pas i stopień są ważne, ale to kim się jest i co się umie.
Demura-ha shito-ryu to odmiana karate nauczana przez mistrza Demurę. Jest to styl szybki, techniczny, bardzo dynamiczny, a jednocześnie twardy i silny. W swej istocie przypomina karate nauczane u zarania dziejów stylu przez Kenwę Mabuniego, ale zawiera też szereg elementów nowych, nabytych od Sakagamiego czy Sawabe (np. niższe, mocne pozycje, drobne modyfikacje kata). Liczne kata stylu, dzięki wieloletniej pracy badawczej mistrza Demury i jego przyjaciół, mają bardzo ciekawe i różnorodne interpretacje (bunkai). Warto też wspomnieć o wysokich standardach etycznych w organizacji Genbu-kai. Sensei – wciąż wierny obietnicy złożonej Ryusho Sakagamiemu – starał się, by takie pojęcia, jak honor, szacunek, duch doskonalenia, poszanowanie wartości – były ważne dla jego uczniów. Filozofię mistrza Demury starają się kontynuować jego uczniowie obecnie kierujacy organizacją.
W 1997 r. nawiązaliśmy kontakt listowny z Sensei Demurą . Natychmiast zaprosił nas na seminarium do Niemiec i udzielił kilku ważnych wskazówek dotyczących treningu. Na tamto spotkanie nie zdążyliś my (paszporty), ale już przy następnej wizycie Senseia w Europie zameldowaliśmy si w Lubece i wzięliśmy udział w kilkudniowym seminarium karate i kobudo. Sensei przyjął nas do grona swoich uczniów, ale byli my na "okresie próbnym".
Od roku 2001 klub BANZAI jest oficjalnym członkiem organizacji mistrza Demury, a instruktorzy Genbu-kai Polska posiadają stopnie mistrzowskie i licencje do nauczania shito-ryu z ramienia Japan Karate-do Federation i Shito-ryu Karate-do Genbu-kai Intl.
Sensei Demura odwiedził Polskę w 2001, 2002, 2004, 2006, 2008, 2014 roku. Kontakt osobisty z sensei Demurą dostarczał niezapomnianych wrażeń . Mistrz był człowiekiem pogodnym, z poczuciem humoru. Wokół niego wyczuwało się atmosferę człowieka dużego formatu, charyzmy.
Sensei Fumio Demura zmarł 24 kwietnia 2023 roku. Jego dzieło kontynuują uczniowie.